به گزارش رخداد شمال ؛ فرامرز اسدپور رئیس اداره تعاون آموزش و پرورش استان مازندران گفت که بر اساس ارقام عینی هر ساله حدود ۲۰ میلیارد ریال برای استقرار طرح اسکان فرهنگیان در مدارس مازندران هزینه می‌شود که هزینه واقعی و غیر عینی آن بیش از این میزان است.

رئیس اداره تعاون آموزش و پرورش استان مازندران این هزینه‌ها را شامل هزینه نوسازی ، فراهم کردن تجهیزات و برطرف کردن خسارات به مدارس عنوان کرد و افزود: آنچه از طرح اسکان فرهنگیان هر ساله عاید مدارس مازندران می شود هیچ همخوانی با هزینه و خسارات ندارد.

وی طرح اسکان را یکی از عوامل کاهش سن استاندارد ساختمان مدارس عنوان کرد و اظهار داشت: بخشی از مدارس مازندران نوساز بوده که صرفا برای استفاده دانش آموزی ساخته شده است و هیچ همخوانی با مسافر پذیری ندارد.

رئیس اداره تعاون آموزش و پرورش مازندران مدرسه خوابی را یک طرح خدماتی برای سه دهه گذشته عنوان کرد و افزود: مدرسه خوابی امروزه همخوانی با گردشگری نداشته و در شان معلمان هم نیست.

اسدپور به علت ناهمخوانی مدرسه خوابی با گردشگرپذیری اشاره کرد و گفت: علت آن است که مدارس ظرفیتی ندارند که بتوانند آن امکانات و رفاه یک اقامتگاه گردشگری را فراهم کنند.

کارشناس گردشگری مازندران طرح اسکان فرهنگیان و مدرسه خوابی را یک بن‌بست چندین دهه عنوان کرد و گفت: شاید مزاح باشد اما آنقدر این طرح در فرهنگ مسافرت ما ریشه کرده که باید دست به دامان ویروس کرونا شد تا بتواند مدرسه خوابی را تعطیل کرد.

محمود حسن پور ادامه داد: براساس مقتضیات زمان در چندین دهه پیش مدرسه خوابی وارد ادبیات مسافرت شد که ریشه در مشکلات مالی و محدودیت های قشر فرهنگی داشت.

به گفته او اکنون تعریف سفر و همچنین سطح رفاه فرهنگیان تغییر کرده است و نباید بر احیا و تداوم مدرسه خوابی اصرار شود زیرا جز خسارت مالی و فرهنگی پیامد دیگری نخواهد داشت.

کارشناس گردشگری مازندران افزود: مسافرانی که در مدارس یا در چادرها اقامت می کنند مطمئناً تاثیر غیرمستقیمی بر اقتصاد محلی دارند اما تاثیر مستقیمی در اقتصاد گردشگری نه تنها ایفا نمی کنند بلکه هزینه ای را نیز برای جامعه محلی در پی خواهند داشت .

حسن پور افزود: متاسفانه ما در حوزه گردشگری نتوانستیم ‘خواست’ را به تقاضا تبدیل کنیم و برای گردشگران بسترهای مناسب را فراهم و بسته های موثر گردشگری ارائه دهیم.

وی با بیان اینکه دراین حالت ما شاهد مدرسه خوابی و یا چادر خوابی هستیم که هم از نظر اقتصادی و هم اجتماعی هزینه های سنگینی بر جامعه بومی و محلی خواهد داشت، گفت: علاوه بر این خسارات و هزینه هایی که به محیط آموزشی وارد می شود بسیار زیاد و قابل توجه است.

توقف اسکان فرهنگیان در مدارس که امسال در سایه پیشگیری از شیوع کرونا صورت گرفته متولیان و فعالان گردشگری مازندران را امیدوار کرده است که گامی برای توقف دائمی و همیشگی این طرح زیان ده باشد.این مساله شاید مسولان آموزش و پرورش را متوجه طرح های جایگزین و شایسته تر کند.

دولت سالها قبل به منظور حمایت از فرهنگیان به اجرای این طرح مبادرت کرد اما امروز با تنوع ابعاد حمایتی و امکانات رفاهی شهرهای گردشگر پذیر لازم است در نوع حمایت از فرهنگیان در قالب طرح حمایتی سفر بازنگری شده و به عنوان مثال بن کارت هایی را به منوال بسیاری از ارگان ها جهت کمک هزینه سفر به این قشر اختصاص دهد.

تغییر نوع حمایت از طرح اسکان در مدارس به بسته های حمایتی نقدی علاوه بر ایجاد تنوع در هدف های گردشگری، دست فرهنگی را برای نحوه استفاده از کمک و حمایت های دولتی در جریان سفر بازتر می کند.