×

منوی بالا

منوی اصلی

دسترسی سریع

اخبار سایت

true

ویژه های خبری

true
    امروز  یکشنبه - ۳۰ اردیبهشت - ۱۴۰۳  
true
false

به گزارش رخداد شمال ؛ گاهی نفس کشیدن برایت سخت می‎شود از دود و آلودگی‎های این‎روزهای شهر، شهری که می‎رود تا به عدد آدم‎هایش خودرو در خیابان‎ها تردد کند، آن‎سوتر عده‎ای تیشه به ریشه جنگل می‎زنند، آنها آگاهانه و ناآگانه در حال قطع نفس‎های شهر هستند!

یک نفر از طرح تنفس جنگل‎ها می‎گوید تا نفس آدم‎های شهر بند نیاید اما باز تبصره و ماده می‎گذارند؛ می‎گویند فقط شاخه‎های شکسته، افتاده و آفت‎زده را باید از جنگل جمع‎آوری کرد و هر از گاهی نیز برداشت شود! و باز به همین بهانه دسترسی به سایر درختان! آسان می‎شود.

گویا این مافیای برداشت چوب از جنگل جزیی جداناشدنی از جنگل است و باید باشد تا نام جنگل معنا پیدا کند! طرح مشارکت جنگل‎نشینان و ساماندهی آنها در قالب شرکت تعاونی مطرح شد، قرار بود دستگاه‎های منابع طبیعی و وزارت نفت کارهایی را انجام بدهند تا از ورود جنگل‎نشینان برای تأمین سوخت و غذای دام به جنگل‎ها جلوگیری شود، اما این طرح نیز عملیاتی نشد و ظاهراً دارای مشکلاتی بود و پول دولت به اجرای این طرح قد نمی‎داد.

طرح زراعت چوب مطرح شد، عده‎ای می‎گویند نیاز سالانه کشورمان به چوب بین ۷ تا ۱۰ میلیون مترمکعب است اما اکنون به‎سختی به نیمه راه رسیده‎ایم، آری! چوب را هم وارد می‎کنیم؛ از روسیه از گرجستان و از هر جایی که بشود اما این سؤال مطرح است که چرا با وجود همه برنامه‎ها و طرح‎ها هنوز در زراعت چوب موفق نیستیم.

علی ‎محمد شاعری رئیس کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی مجلس امروز در آیین روز درختکاری مازندران که به میزبانی بهشهر برگزار شد با اشاره به اینکه از سال ۹۷ بهره‎برداری صنعتی از درختان جنگلی ممنوع می‎شود، از جایگزینی طرح‎های گردشگری به‎جای بهره‎برداری از جنگل سخن گفت و اینکه نیاز به چوب را با واردات حل کنیم.

این سخنان در حالی مطرح می‎شود که پیشتر گفته می‎شد؛ به‎راستی چه کسانی می‎خواهند ایران حتی در وارد کردن چوب هم به خارج از کشور متکی باشد، چه کسانی می‎خواهند کشور را مصرفی بار بیاورند؟ به‎راستی آیا واردات چوب و جایگزین کردن گردشگری به‌جای برداشت چوب می‎تواند راه حل مناسبی برای تنفس دادن به جنگل‎ها باشد؟

* بهره‎برداری اصولی، راه تنفس به جنگل‎هاست

آیا جنگل‎های شمال دست‎کم در این ۱۰ سال اخیر قربانی آلودگی‎های ناشی از انباشت زباله به‎دلیل ورود ناآگاهانه گردشگر به مناطق جنگلی نشده است، آیا مسؤولانی که صحبت از طرح‎های گردشگری به‎جای برداشت چوب از جنگل دارند و می‎خواهند بگویند که از این راه نیز می‎توان ایجاد اشتغال کرد؛ همه جوانب کار را در نظر گرفته‌اند؟ آیا صاحبان طرح‎های گردشگری اجازه دارند که در دل جنگل درختی را قطع کنند و محوطه‎ای را بسازند؟ آیا آقایان سکوت زباله‎ها و آتش‎سوزی‎های سهوی و عمدی را پُر سر و صداتر از صدای تیشه‎ها و اره‎های قاچاقچیان نمی‌دانند! احیای خاک راحت‎تر است یا احیای جنگل؟

چرا یک‎بار نیامدیم تا مسئله را با فرمول حل کنیم و چندین‎بار بخوانیم تا راه حل اصولی را به‎دست بیاوریم، چرا صورت مسئله را پاک می‎کنیم و به دنبال مسئله جدید هستیم تا نمره کسب کنیم؟ جنگل یک موجود زنده‎ای است که نیاز به تغذیه و پرورش دارد، نیازمند اصلاح و پیشرفت است، بهره‎برداری اصولی از آن تنها راه تنفس دادن به جنگل‎ها است و در کنار آن باید کارهای ترویجی انجام شود.

سازمان‎های مردم‎نهاد با تمام وجود در این‎روزها کارهای ترویجی انجام می‎دهند، آنها بی‎هیچ چشمداشتی نهال می‎کارند، بروشور توزیع می‎کنند، کلاس‎ها و نشست‎های تخصصی در حوزه حفاظت از منابع طبیعی برگزار می‎کنند و به‎واقع حرف اصلی آنها این است که بهره‎برداری از منابع باید اصولی باشد و بگذاریم که جنگل از روی «حساب و کتاب» نفس بکشد.

* چرا به فکر واردات چوب هستیم؟

هنوز در بحث زراعت چوب به‎خوبی وارد عمل نشده‎ایم و تنها چیزی که به فکرمان می‎رسد واردات چوب است، چرا از اراضی شیب‌دار و بلااستفاده و زمین‎های بایر برای زراعت چوب استفاده نمی‎شود؟ چرا کشاورزان به زراعت چوب تشویق نمی‎شوند و چرا همیشه از تعداد معدودی از جنگل‎نشینان صحبت می‎شود که دام‎های خود را وارد جنگل می‎کنند و یا شاخه‎های شکسته و افتاده را برای سوخت استفاده می‎کنند؟ چرا از نظارت‌های نادرست و مافیای جنگل‎خواری سخن گفته نمی‎شود و کوخ‎نشینان متهم ردیف نخست در نابودی جنگل‎ها هستند؟

به نظر می‎رسد که طرح تنفس جنگل‎ها نیز همچنان دست قاچاقچیان چوب را باز می‎گذارد زیرا حلقه مفقوده در این طرح و طرح بهره‎برداری از جنگل، نظارت است، طرح تنفس جنگل‎هایی که از آن صحبت می‎شود، بستن ظاهری محوطه‎های جنگلی است اما در دل خود بهره‎برداری را نیز دارد، بیاییم خود را گول نزنیم و روراست باشیم؛ بیاییم با بهره‎برداری اصولی از جنگل‎ها به آن تنفس بدهیم.

* زراعت چوب جدی گرفته شود

استاندار مازندران امروز در آیین روز درختکاری به موضوع زراعت چوب اشاره کرد و اینکه اراضی خالی باید در اختیار علاقه‎مندان به کاشت درخت قرار بگیرد و منابع طبیعی باید از آنها حمایت کند.

ربیع فلاح بر این موضوع تأکید کرد که اگر چه بخش قابل توجهی از نیاز چوب کشور از خارج تأمین می‎شود اما کشورهای صادرکننده این کالا نسبت به صدور آن حساس هستند و ممکن است صادرات آن را قطع کنند، لذا باید زراعت چوب و کاشت گونه‎های سریع‎الرشد را جدی بگیریم.

* تولید ۴٫۶۵۰ اصله نهال در زیرمجموعه منابع طبیعی مازندران – ساری

مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران ـ ساری می‎گوید: در دو سال اخیر، مشارکت مردم با منابع طبیعی بسیار خوب بوده است و معتقدیم که باید در بخش ترویج و فرهنگ‎سازی از ظرفیت نهادهای مردمی استفاده کنیم.

ستار بابایی عنوان می‎کند؛ در سال‎جاری ۴ میلیون و ۶۵۰ هزار اصله نهال توسط مجریان و منابع طبیعی تولید شده است و تاکنون ۶۵۰ هزار اصله را برای پروژه‎های مشارکتی توزیع کردیم، بقیه نیز توسط مجریان طرح‎های جنگل‎داری و اداره‎کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران ـ ساری تا پایان سال توزیع یا کاشته می‎شود.

با همه فعالیت‎هایی که در حوزه حفاظت، احیا و توسعه جنگل‎ها در کشور انجام می‎شود اما وضع جنگل خوب نیست، وضع هوا نیز دست کمی از جنگل ندارد، لذا مسؤولان و دلواپسان حوزه منابع طبیعی باید اقدام عاجل را برای خروج از این وضعیت انجام بدهند.
زراعت چوب باید بی‎وقفه انجام شود، نظارت بر جنگل‎ها از حرف به عمل تبدیل شود، فرهنگ‎سازی برای کاشت درختان مثمر و غیرمثمر نیاز به هزینه دارد اما این هزینه‎ها در قبال صیانت از جنگل‎ها ارزشی ندارد، تنفس جنگل‎ها با بهره‎برداری اصولی امکان‎پذیر است، جنگل را پاکیزه نگه داریم، بخش ترویج جهاد کشاورزی کشاورزان را نسبت به کاشت درخت در اطراف اراضی غیرباغی مجاب کند و همه سعی کنیم تا به‎معنای واقعی «همیار طبیعت» باشیم. به گزارش خبرگزاری فارس

false
true
true
true

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

√ کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
√ آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد


false