به گزارش رخداد شمال ، محمدپور عمران مردی سفید رو با موهای لخت ژل زده و لحنی بسیار آرام. در سال ۱۳۹۲ نزدیک به ستاد جلیلی بود و سابقه ریاست دانشگاه در دوران احمدی نژاد را داشت اما به یکباره بر مسند ریاست مهمترین دستگاه اقتصادی استان، یعنی صنعت، معدن و تجارت نشست.

سه بخشی که در سه سال آخر دولت پاکدست به وضعیتی بحرانی درغلتیده بود و انتظار می رفت حداقل بعد از برجام درحوزه تجارت آنهم از نوع خارجی اش تغییرات شگرفی ایجاد شود و همچنین با ایجاد صنایع تبدیلی و بومی راه برای کاهش بیکاری در مازندران هموار گردد.

اما هیچ یک از این توقعات به سرانجام دلخواه نرسید و با گذشت ۴ ماه از آغاز کار دولت دوازدهم بسیاری از فعالان اقتصادی از انجمن معدن تا اتاق بازرگانی این سوال را مطرح می کنند که سرنوشت «محمدپور» چه خواهد شد؟

در ادامه برای روشن شدن بخش از کارنامه ضعیف «محمدپورعمران» کافی است نگاهی اجمالی به برخی آمارها در حوزه مدیریت وی بیاندازیم:

* شکست مطلق در جذب سرمایه گذاری خارجی

در این حوزه مازندران تنها با یک طرح  و جذب مبلغ حدود  یک میلیون دلار در انتهای جدول جذب سرمایه گذاری قرار دارد و این در حالی است که مثلا استانی مثل سیستان و بلوچستان که حتی نیمی از توانایی های بالقوه مازندران برای جذب سرمایه گذار را ندارد موفق شده بعد از برجام  ۵ طرح جدید با سرمایه گذاری ۱۲۹۵ میلیون دلاری را جذب کند.

* کاهش مالیات حوزه تجارت

کاهش حدود ۵ درصدی مالیات های مستقیم از شرکت ها که آمارها نشان می دهد بخش عمده شرکت های تعطیل شده یا ورشکست شده در حوزه صنعت و تجارت بوده اند.

*کاهش مشارکت اقتصادی

درجا زدن در نرخ مشارکت اقتصادی در حوزه های مختلف به ویژه در بخش صنعتی که نشان دهنده ادامه رکود در این بخش و اثربخش نبودن برنامه های اجرایی دولت است. متاسفانه از سال ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۵ به استناد « کتاب گزیده شاخص ها و نماگرهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی استان مازندران» میانگین رشد مشارکت اقتصادی در مازندران صفر درصد بوده که یکی از دلایل عمده آن رکود در بخش مسکن و تجارت گزارش شده است. همچنین کاهش نرخ مشارکت زنان در حوزه صنعت و تجارت خود نگران کننده است و نشان می دهد شعارهای رییس جمهور در باره پررنگ تر شدن نقش زنان در افزایش سرانه درآمدی کشور به اجرا در نیامده است.

*افزایش بیکاری در بخش صنعت

آمارها نشان می دهد سهم شاغلان در بخش صنعت با کاهش ۱/۵ درصدی در وضعیت نامناسبی قرار دارد و این بدین معناست که برنامه های اجرایی در سطح کلان اداره کل صنعت، معدن و تجارت و کارگروه اشتغال استان حداقل در حوزه صنعتی با شکست مواجه شده است. هرچند آمارها در حوزه اشتغال بخش کشاورزی نیز بهتر از صنعت نیست.

*انحلال تعاونی ها و تجارتخانه ها

بر اساس آمارهای منتشر شده تا سال ۱۳۹۵ بیش از ۱۷۰ شرکت تعاونی و تجاری منحل شده اند که افزایشی ۶۳ درصدی را نشان می دهد. همزمان این انحلال در بخش تعاونی ها به کاهش نرخ سرمایه در گردش این بخش منجر شده و ریسک سرمایه گذاری در این حوزه را افزایش داده است. این حوزه اگرچه زیر مجموعه اداره کل کار، تعاون و رفاه اجتماعی است اما نتایج آن ارتباط تنگاتنگی با عملکرد صنعت، معدن و تجارت استان دارد.

*کاهش صادرات غیرنفتی

آمارهای منتشر شده توسط خود دولت نشان می دهد که میزان صادرات غیرنفتی با کاهش ۱۴ درصدی مواجه شده و همزمان ارزش صادرات غیرنفتی نیز نزدیک به ۹ و نیم درصد کم شده است. کاهش درآمد غیرنفتی آنهم برای استانی غیرنفتی مثل مازندران منجر به کاهش نرخ بهره وری کلان و تبادل سرمایه های ارزی در مبادی اقتصادی خواهد شد.

*کاهش تولید در دو شریان حیاتی

با اینکه مازندران قطب تولید کاغذ کشور است و همچنین یکی از مراکز اصلی تولید سیمان برای صادرات به کشورهای cis اما با نهایت تعجب شاهد کاهش ۵/۱۸ درصدی تولید کاغذ در مازندران و همچنین کاهش نزدیک به ۵دهم درصدی در حوزه سیمان هستیم.

*کاهش پروانه های بهره برداری صنعتی

تعداد اشتغال پروانه های بهره برداری صنعتی بیش از ۱۱ درصد کاهش را نشان می دهد که موید هراس سرمایه گذاران از خواب پول در مازندران است. متاسفانه تصورات این بود که مازندران برنده اصلی برجام خواهد بود زیرا دوستی ایران و روسیه و روابط تیره اتحادیه اروپا با این کشور بهترین فرصت صادراتی و تولیدی در شمال ایران بود که معلوم نیست به چه دلیلی به جای افزایش، کاهش را تجربه کرده است.

* کاهش بهره وری تولید

بهره وری تولید در کارگاه های صنعتی ۶/۴ درصد و رقابت پذیری نیروی کار ۴/۲۱ درصد کاهش را نشان می دهد.

به این آمارها می توان اعداد فراوانی اضافه کرد و البته که شاخص های مثبت هم در لابه لایشان دیده می شود اما حجم ناکامی ها آنقدر بیشتر است که باید با ذره بین به دنبال موفقیت ها گشت.

توقع بسیاری از فعالان حوزه صنعت و تجارت تغییر محمدپور عمران است که این خواسته صرفا محدود به نارضایتی از عملکرد وی نیست، بلکه بر پایه نظریه «هوای تازه» استوار است که تغییر را به خودی خود می ستاید و می گوید با عوض شدن مدیران روح و هوای تازه یا به سازمان دمیده خواهد شد.

درباره جانشینان محمدپور هم شایعات زیاد است اما «عباسعلی وفایی نژاد» مدیرکل حوزه بازرسی استانداری را یکی از گزینه های جدی جانشینی محمدپور می دانند.

با توجه به پیشینه محمدپور در دانشگاه انتظار می رفت حداقل در دوره ریاست وی چندین طرح دانش بنیان و تحقیقاتی که کاربردی مستقیم داشته باشند ارائه شود اما حتی دریغ از یک طرح.

انتظارات از این سازمان بسیار زیاد بود اما مثل اینکه این لباس برای آقای محمدپور گشاد بوده و به تنش نمی آمده که وضعیت امروز اینگونه است.

البته نباید فراموش کرد این مدیر جوان لابی های فراوانی دارد و با توجه به آنچه تا به حال از دولت دیده ایم بعید نیست نه تنها ۴ سال دیگر بلکه ۴۰ سال دیگر هم مدیر بماند، شما چه نظری دارید؟ آیا فکر می کنید محمدپور عمران در صنعت، معدن و تجارت مازندران ماندنی خواهد شد یا در برگ ریزان پائیز این سازمان مهم را ترک خواهد کرد، نظرات خود را از طریق کامنت در ذیل همین مطلب یا آدرس ایمیل عبارت برای ما ارسال کنید و در بحث در این رابطه شرکت نمائید./ عبارت ـ ندامفیدیان