به گزارش رخداد شمال ؛ مهندس فرامرز نقیبی عضو شورای شهر ساری معتقد است بانوان زیادی در جامعه حضور دارند که پوشش ورزشی رسمی بانوان ایرانی را هم نمی‌پذیرند و خط قرمزهای مربوط به حجاب در آن‌ها پررنگ‌تر است.

عضو دوره‌های سوم، چهارم و پنجم شورای ساری به خبرنگار ایرنا می‌گوید: از یک سو معتقدم همین که فضایی برای حضور بانوان در کنار یکدیگر فراهم شده جای خوشحالی است. بانوان می‌توانند در این فضای کاملا زنانه تفریح و ورزش کنند و از زیرساخت‌های مناسب ایجاد شده بهره‌مند شوند.

فرامرز نقیبی: در فاز ۲ بوستان ملل که ۳۰۰ هکتار مساحت دارد، می‌توان پارکی با ضوابط و شرایط واقعی برای بانوان ساری ساخت.

وی می‌افزاید: به هر حال این پارک به نام بانوان ساخته شد. اما این را هم می‌دانیم که یک سری از بانوان گرامی که اعتقادات مذهبی محکم‌تری دارند، با توجه به اشراف ساختمان‌های اطرف از خدمات و فضای این پارک استفاده نمی‌کنند. منطقی است که گفته شود این پارک برای این قشر مناسب نیست. از این نظر پارک بانوان ساری آن فضایی که انتظارش را داشتیم نشد و مفهوم پارک‌های بانوان به معنای واقعی را ندارد.

البته نقیبی در عین حال تأکید می‌کند که اگر قرار باشد این پارک به بوستان خانواده تغییر کاربری دهد، نیاز به مصوبه دارد و باید در شورا مطرح شود و به رأی گذاشته شود.

عضو باسابقه شواری شهر ساری می‌گوید: مصوبه شورا این است که پارک به طور اختصاصی برای بانوان استفاده شود و یک یا ۲ روز آخر هفته خانواده‌ها اجازه حضور در آن را بیابند. نگاه آقای عبوری (شهردار سابق) نیز در زمان آغاز طرح همین بود. اکنون هم آقای رجبی دیدگاه خود را از جایگاه شهردار بیان کرد که حاوی انتقادی فنی به طرح است و جای بررسی و پیگیری دارد. اما باید در نظر داشت که به هر حال زیرساخت بزرگی برای شهروندان مرکز استان تدارک دیده شد و لازم است که بابت ایجاد این مجموعه از تیم مدیریت شهری کنونی و ادوار سابق مدیریت شهری ساری قدردانی کنیم. معتقدم همه شهرداران ساری در دوره حضورشان به اندازه توان مالی و درآمدی وقت خدمات خوبی را ارائه کردند.

این عضو شورای شهر ساری تاکید می‌کند که چه در دوره کنونی مدیریت شهری ساری و چه در دوره گذشته زحمات زیادی برای این شهر کشیده شده و باید به این پارک به عنوان سرمایه‌ای ایجاد شده برای تمام شهر نگاه کرد که اگر چهار سال پیش آغاز نمی‌شد، امروز باید دست‌کم ۲ برابر برای ساخت آن هزینه صرف می‌شد.

فرامرز نقیبی: اگر قرار باشد این پارک به بوستان خانواده تغییر کاربری دهد، نیاز به مصوبه دارد و باید در شورا مطرح شود و به رأی گذاشته شود.

وی درباره دلیل صدور مجوز ساخت یک مجتمع تجاری در همسایگی پارک بانوان طی دوره پیشین مدیریت شهری هم نکات قابل توجهی را بیان می‌کند. به گفته نقیبی پیگیری برای ایجاد چنین فضایی از زمان شهرداری «علی حجازی» آغاز شد و در دوره «مهدی عبوری» تملک زمین به سرانجام رسید و ساخت آن آغاز شد و در دوره کنونی به بهره برداری رسید.

وی می‌افزاید: زمینی ۲۳ هکتاری در این محدوده وجود داشت که شهرداری مالکیت زمین را به استناد بندهای قانونی با پرداخت ۱۰ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان در اختیار گرفت. اما مدتی بعد شکایتی از سوی برخی افراد علیه شهرداری ساری مبنی بر مالکیت زمین طرح شد که قانون رأی به سهم‌بری آنان از زمین داد. مقرر شد شهرداری ۶ هکتار زمین را به شاکیان بدهد و در ازای دریافت پروانه ساخت ، ۶۰ میلیارد تومان دریافت کند که این اتفاق هم افتاد. حالا هم طبیعی است که مالکان زمین اقدام به ساخت بنای مد نظر خود کنند.

این عضو شورای شهر ساری اظهار می‌کند: شهرداری بر اساس قانون موظف است که پروانه ساخت بدهد. به نظرم در زمان آغاز طرح برای این موضوع تمهیدات لازم اندیشیده نشد. از این نظر من هم معتقدم که تا حدی شهرداری مقصر است که در گذشته مجوز ساخت داد. اما ساختمان‌های اطراف را باید چه کار کرد؟ بسیاری از ساختمان‌های موجود در حاشیه پارک به این محوطه مشرف هستند. آن‌ها از گذشته وجود داشتند و نمی‌توان حذف‌شان کرد. اگر این مجتمع تجاری هم نباشد ساختمان‌های اطراف اشراف دارند.

در واقع این اظهارات نقیبی با وجود این که سعی می‌کند اشاره‌ای به مثبت بودن ایجاد این پارک برای شهر ساری داشته باشد، خواسته یا ناخواسته دیدگاه شهردار ساری مبنی بر مناسب نبودن جانمایی پارک بانوان را تأیید می‌کند و شاید به همین دلیل است که می‌گوید: این حق برای بانوان ساکن ساری محفوظ است که در فضایی مناسب، پارکی با ضوابط و شرایط پارک بانوان برای آن‌ها ساخته شود.

وی می‌افزاید: در فاز ۲ بوستان ملل که ۳۰۰ هکتار مساحت دارد، می‌توان پارکی با ضوابط و شرایط واقعی برای بانوان ساری ساخت. خوبی این محیط بکر بودن آن و نبود ساختمان‌ در اطراف این محدوده است که اجازه می‌دهد از همین محدوده، فضایی ۱۰ تا ۱۵ هکتاری به ایجاد زیرساختی مشابه برای بانوان اختصاص یابد.

برخی شنیده‌ها حاکی از آن است که حتی شهردار پیشین ساری نیز در ابتدای اجرای این طرح قصد داشت برای مسدود کردن اشراف ساختمان‌های اطراف به محوطه پارک، طی قراردادی با یک پیمانکار، دیواری با ارتفاع بیش از ۱۰ متر پیرامون این فضای ۱۰ هکتاری ایجاد کند که با مخالفت برخی از اعضای شورای وقت از انجام این کار صرف‌نظر کرد. این یعنی عبوری نیز از همان ابتدا در جریان ضعف پارک بانوان قرار گرفته بود و سعی داشت که آن را برطرف کند.