به گزارش رخداد شمال ؛ وبینار «ارتقاء جایگاه بخش کشاورزی در برنامه توسعه هفتم کشور با سخنرانی علمی دکتر ابوالقاسم عربیون دانشیار و عضو هیئت‌علمی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران که با همکاری بنیاد ملی نخبگان کارآفرینی ایران، وزارت علوم و تحقیقات فناوری، دانشگاه گلستان، پارک علم و فناوری گلستان و جهاد کشاورزی گلستان برگزار گردید گفت: پس از انقلاب اسلامی، بخش کشاورزی در فرایند توسعه اقتصادی در اولویت قرار گرفت اما در صادرات محصولات کشاورزی نتوانسته ایم به خوبی عمل کنیم و راه برون رفت آن این است که در بخش کشاورزی باید جمعیت پیر و فرتوت را به جمعیت جوان تبدیل کنیم.

در این وبینار دکتر ابوالقاسم عربیون به اهمیت بخش کشاورزی در تحکیم پایه های اقتصاد ملی ، تامین کننده امنیت غذایی کشور و فراهم کننده مواد اولیه در سایر بخش ها اشاره کرده و عنوان داشت؛ بخش کشاورزی می تواند نقش ویژه‌ای در ایجاد ارزش افزوده ، ثبات اشتغال ،گسترش سرمایه گذاری و گسترش صادرات غیرنفتی ایفا کند. لذا کشاورزی علاوه بر فرصت سازی برای توسعه سایر فعالیت های اقتصادی واجتماعی کشور ، می تواند موجب کاهش اثرات تهدید هایی نظیر تحریم‌های اقتصادی شده و نقش راهبردی در ضربه گیری و خنثی سازی حربه های اقتصادی داشته باشد.

ابوالقاسم عربیون در مورد لزوم توجه به مواردی از قبیل برنامه های توسعه ای کشور،تغییر رویکردهای از تولید به مصرف به رویکرد تولید بازار محور، تغییر رویکردهای سنتی به رویکردهای فناورانه ،تغییر نگرش و ارزشها در بخش کشاورزی ،طراحی مدل های جدید کسب و کار در بخش کشاورزی ،اصلاحات بنیادین در ساختار ها،روش ها و فرایندهای آن اشاره نموده و راهکارهای نوآورانه برای حل مشکلات ارائه داد.

دانشیار و عضو هیئت‌علمی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران افزود ؛پس از انقلاب اسلامی ،بخش کشاورزی در فرایند توسعه اقتصادی در اولویت قرار گرفت به گونه ای که در برنامه اول توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی ،رسیدن به خودکفایی در تولید محصولات کشاورزی از اهداف اساسی در این برنامه تلقی شد و برنامه دوم توسعه نیز با محوریت بخش کشاورزی طراحی شد و به مرحله اجرا درآمد. اما در برنامه های سوم ،چهارم ،پنجم و ششم توسعه ،بحثی از محوریت بخش کشاورزی به میان نیامده است. و باتوجه‌به ارزش افزوده بخش ، کشاورزی باید محور توسعه کشور باشد و ما در دولت جوان خرد وزنه کارآفرین بخش کشاورزی را محور توسعه قرار می‌دهیم.

وی عنوان کرد؛ اگر برنامه های ملی و توسعه ای کشور را مد نظر قرار دهیم می توان دریافت که اکثرآ به برنامه های پیشرفت و توسعه و اسناد بالا دستی در سطح اول یعنی تامین کننده ها تمرکز کرده‌اند. این در حالی است که جهش تولید و افزایش ارزآوری با هدف بهبود وضعیت شاخص های اقتصادی در حوزه کشاورزی مستلزم توجه همه جانبه به بازیگران عملکردها،روابط و فعالیت های زنجیره تولید است.

ابوالقاسم عربیون عنوان کرد؛ باتوجه‌به بررسی‌های صورت گرفته، با وجود اینکه در شرح وظایف وزارتخانه ها دیده شده است که صادرات محصولات کشاورزی در اولویت قرار بگیرد اما نتوانستیم به این امر به خوبی بپردازیم.برای مثال میزان تولید محصولات باغی کشور ۲۵ میلیون تن است که شامل میوه‌های سردرختی، سیفی، سبزیجات و گیاهان گلخانه‌ای می‌باشد. اما تنها ۵ میلیون آن به مصرف رسیده و باقی‌مانده مازاد است و باید فکری برای صادرات آن انجام گردد که متأسفانه هیچ فکری برای آن نشده است.

دانشیار و عضو هیئت‌علمی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران داشت؛ در بخش کشاورزی ما با پارادایم سنتی مواجه هستیم و باید از پارادایم های سنتی به سمت پارادایم های مدرن مبتنی بر توانمندسازی حرکت کنیم. و برای رسیدن به این هدف به چهار مولفه ؛ توسعه دانش ، توسعه مهارت ها ،توانمندسازی افراد ،کاربردی کردن مباحث نیازمند خواهیم بود.

عربیون بیان کرد ؛ یکی از مباحث مهم در بخش کشاورزی توجه به منابع انسانی است و باید جمعیت پیر و فرتوت را به جمعیت جوان تبدیل کنیم. زیراکه جمعیت جوان است که می‌توانند یادگیری نسبتاً پایدار را در بخش کشاورزی ایجاد کنند. وقتی که جوان سازی و یادگیری در بخش ایجاد شود می توان فناوری را پیاده سازی کرد و پیاده سازی فناوری باید منطبق بر شناسایی پنجره فرصت ها باشد. و برای انجام این کار نیاز به شناسایی پیشران های فناورانه سیاسی اقتصادی زیست محیطی و اجتماعی ، اولویت‌بندی روندها و حوزه های کلیدی موثر بر فناوری های کاربردی ،کلان روند های کلیدی موثر بر فناوری ،شناسایی روندهای موثر در بخش کشاورزی خواهیم داشت.

ابوالقاسم عربیون مشکلات عمده در بخش کشاورزی از جمله نوسانات زیاد ،نداشتن الگوی کشت مناسب ،بیداد خرده مالکی در زمین ها ،نداشتن مدیریت مناسب آب و خاک ،کمبود نهاده ها در شرایط فعلی ،و نداشتن مدل مناسب صادرات محصول اشاره نمود. لذا در بخش کشاورزی باید بنیان‌های اساسی در بخش را پایه‌ریزی و طراحی مجدد انجام دهیم وبرای این کار خلاقیت و نوآوری موردنیاز خواهد بود.

دانشیار و عضو هیئت‌علمی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران گفت: کشاورزی یک مجموعه منظم از فعالیت ها است و هارمونی دارد.ولی رفتار ما با این شکل و هارمونی تناقض دارد. ما باید رفتارهای خودمان را با کاربست های فناورانه جدید،صلح جویانه با طبیعت تصحیح کرده و حامی طبیعت و رشد دهنده طبیعت باشیم.