به گزارش رخداد شمال ؛ نزدیک انتخابات که می‌شود هجمه‌های تخریب ، باج‌خواهی و سهم‌خواهی از مجموعه بزرگ ، قدرتمند و تأثیرگذار آموزش و پرورش بیشتر می‌شود ، چند روزی‌ست که آموزش و پرورش مازندران مورد تاخت و تاز ورشکستگان سیاسی قرار گرفته است ، باید ببینیم تدبیر استاندار مازندران و رئیس شورای آموزش و پرورش در قبال این حملات ناجوانمردانه چیست و آیا او می‌تواند آرامش را برقرار سازد یا خیر؟

چند روزی‌ست که زمزمه‌های تغییر مدیرکل آموزش و پرورش مازندران در این استان سر و صدا به‌پا کرده است. سؤال مهم این است که این تغییر چرا در زمانی که بحث انتخابات داغ است و آموزش و پرورش نیز به‌عنوان یکی از پُرجمعیت‌ترین دستگاهی که همواره در انتخابات کشور نقش مهمی دارد ، باید اتفاق بیفتد.

برخی‌ها این موضوع را خارج از انتخابات می‌دانند و می‌گویند ارتباطی ندارد اما شواهد چیز دیگری را نشان می‌دهد و یکی از دلایل این ادعا را باید در هجمه‌های مدتی پیش از سوی نمایندگان و برخی احزاب سیاسی دید. افرادی که ساحت تعلیم و تربیت را وسیله و دستاویزی برای رسیدن به امیال و اغراض شخصی تبدیل کرده‌اند.

عسکری نیکزاد که ۷ فروردین ۹۷ به جای سید علی قاسمی به‌عنوان مدیرکل جدید آموزش و پرورش مازندران منصوب شد ، حالا پس از ۲۱ ماه و برای چندمین‌بار زیر فشار برخی گروه‌ها و اشخاص حقیقی و حقوقی قرار گرفته است. او از همان آغازین روزهای حضورش با تجربه‌ای که در امور مالی و در شرایطی که دولت با تنگناهای مالی شدیدی روبرو بود ، با نگاه عدالت‌محوری و کاهش هزینه‌های مالی وارد میدان شد و در این مدت نیز جلب حداکثری در مشارکت خیران را در کارنامه خود دارد.

برخی از تغییرات در واحدهای مختلف آموزش و پرورش نیز در همین راستا صورت گرفته است اما دشمنی با او زمانی آغاز شد که خواست وضعیت نابسامان قبلی را سامان دهد، او در کار خود تا حدودی موفق بود. اما افرادی از جابجایی‌های صورت‌گرفته ناخشنود شدند؛ دقیقا همان افرادی که برای ریخت و پاش‌ها و هزینه‌های بی‌حساب و کتاب، و زد و بندها استعداد فراوانی داشته و دارند.

اکنون آموزش و پرورش مازندران مانند بسیاری از همتاهای خود در سایر استان‌ها با ورشکستگان سیاسی مواجه است ، آنها به دنبال امتیازاتی هستند و تنها به سود خود می‌اندیشند ، ثبات و آرامش در آموزش و پرورش گویا برای آنها سنگین است ، بعضاً با در اختیار قرار دادن اطلاعات غلط، برخی افراد دارای تریبون از هر قشری را نیز به‌سمت و سوی خود جلب کرده‌اند، و افکار عمومی را می‌فریبند.

اینکه نیکزاد چرا تا این اندازه مورد آزار قرار گرفته است ؛ بی‌شک از یک‌سو به‌دلیل برخی کم‌تجربگی‌های او به‌عنوان یک مدیر جوان بوده است ، و بخشی دیگر به‌دلیل تنگ‌نظری‌ها و همچنین دخالت گروه‌های فشار بر آموزش و پرورش و ذی‌نفعان بوده است. هر مدیر جوانی اشتباهاتی دارد اما چرا اشتباهات آقای مدیرکل به اطلاعش نمی‌رسید؟ چرا با او برای رفع موارد اشتباه مشورت نمی‌شد؟ این بدین معناست که عده‌ای تنها در پی تخریب بوده و هستند.

گزینه‌های مطرح‌شده چنگی به دل نمی‌زنند و این نشان می‌دهد که شلوغ‌کاران سیاسی به نقطه استیصال رسیده‌اند و هدف آنها تنها جابه‌جایی مدیرکل است ، آنها اهمیتی به کیفیت آموزشی نمی‌دهند و برای آنها حزب و گروه و منافع سیاسی مهم‌تر از نظام تعلیم و تربیت است.

برخی نیز در این میان به‌جای ایجاد آرامش ، با موج‌سواران همراه شده‌اند. آنها بدانند رسانه‌های مازندران خواب نیستند و قطعاً با چالش جدی در برنامه‌ها و انتقاد ابدی رسانه‌ها در مورد خود تا زمانی‌که جابه‌جایی آنها تیتر شود! باقی‌ست.

در این چند روز نیز مشخص شد که رسانه‌ها باوجود نقدهایی که به آموزش و پرورش داشته و دارند اما تاکنون نزدیک به ۱۰۰ درصد آنها این تغییر را به صلاح نمی‌دانند ، زیرا نه زمان مناسبی انتخاب شده است و نه افراد مناسبی ، علاوه بر اینکه هدف از این تغییر کاملاً سیاسی ، زورگویانه و باج‌خواهانه است.

این مسائل هرگز از حافظه رسانه‌ها پاک نخواهد شد ، مواردی از این دست در استان صورت گرفته است ، بی‌تردید اعتماد رسانه به فضای موجود از بین خواهد رفت. البته قرار نیست هر مدیری یا هر استانداری تا ابد در پست خود باقی بماند اما قرار هم نیست تا ابد روند جابجایی مدیران به این صورت و تحت تاثیر فشارهای گروه‌های مختلف و امیال و اغراض شخصی باشد.

“تغییرات” لازمه پویایی هر دستگاهی‌ست ، اما نامردی ، ایجاد مانع در روند فعالیت مدیران ساعی ، بی‌انصافی‌ها ، متهم کردن مدیران به چیزی خلاف واقع ، عدم توجه به واقعیت‌ها ، عدم در نظر گرفتن توانمندی‌ها و سنگ‌اندازی در مقابل حرکت یک مدیر با اهداف مغرضانه ، شخصی و شیطنت‌آمیز ، هرگز در این مجموعه‌ها پذیرفتنی نیست.

آموزش و پرورش مازندران نیاز به آرامش دارد ، عسکری نیکزاد زمان زیادی نیست که مدیرکل آموزش و پرورش شده است ؛ بنابراین اکنون زمان “مدیریت تغییر است نه تغییر مدیریتی”،کمترین چیزی که در این شرایط انتظار می‌رود ؛ ورود مدبرانه استاندار مازندران به‌عنوان رئیس شورای آموزش و پرورش استان است که می‌تواند این آرامش را در فضای فعلی به ساحت تعلیم و تربیت هدیه کند ، تغییر عسکری نیکزاد تنها برای یک گروه سودآور است ؛ ورشکستگان سیاسی و بازنشستگانی که فکر می‌کنند حق‌شان با حضور آقای نیکزاد ضایع شده است! این تغییر در شرایط فعلی آموزش و پرورش مازندران را با چالش جدی مواجه می‌کند.