×

منوی بالا

منوی اصلی

دسترسی سریع

اخبار سایت

true

ویژه های خبری

true
    امروز  جمعه - ۱۰ فروردین - ۱۴۰۳  
true
false

به گزارش رخداد شمال ؛ قدیما از نظر ما کارگر فقط شامل افرادی می شد که کارهای بسیار سختی را انجام می دادند و همیشه افرادی از طبقه ضعیف و رنج کشیده بودند که باید از سوی طبقه متوسط که در آن زمان بسیار گسترده تر بود و یا مرفه مورد حمایت قرار می گرفت.

اما بزرگتر که شدیم دامنه آن چیزی که به آن کارگر می گفتیم گسترده تر شد و قشر بسیاری از جامعه و خصوصا تحصیل کرده ها را نیز در بر گرفت که با قرارداد کارگری موقت و شکننده مشغول به کار شدند.

حتی قضیه فراتر رفت و بسیاری تحصیل کرده ها بیخیال مدرک شدند و با مدرک اکادمیک برای کارهای کارگری نیز مشغول شدند و چه بسا بسیار تلاش هم کردند که مدرک آنها مخفی بماند.

اما هر چه گذشت و هر چه همه کوتاه آمدند نه تنها اوضاع بهتر نشد بلکه با افزایش تحریم ها و رکود اقتصادی فزاینده جامعه را بسمت بحران اشتغال هدایت کرد که موجب شد هر روز آمارهای نگران کننده بشنویم.

طبق اخرین آمار ۱۱میلیون بیمه شده تامین اجتماعی و ۳ میلیون کارگر زیر زمینی داریم که بیش از ۵۴ درصد جمعیت کشور را تشکیل می دهند.

اساسا وقتی جامعه کارگری فراتر طبقه ضعیف قرار دارد و بخش زیادی از طبقه متوسط را نیز در بر میگیرد خصوصا زمانیکه متوجه می شویم میزان حقوق دریافتی بسیاری از پرسنل رسمی دولت نیز عددی حتی زیرخط فقر است.

حال وقتی به این آمارها نگاه می کنیم و کمی دقت در وضعیت امروز تولید ما را به یک نتیجه گیری ساده خواهد رساند؛

تقاضا و قدرت خرید بیشترین نقش را در رونق تولید خواهد داشت وقتی این امر دچار مشکل شود تولید کننده به روزهای بحرانی می رسد و نهایتا اولین صدمه دیده این واقعه کارگران این تولیدی ها خواهند بود و مسائلی که به دنبال آن رخ خواهد داد.

 قراردادهای موقت و سفید و ابهامات قانونی که هر کدامشان به نوعی کارگران تحت فشار و استرس قرار می دهند.
امنیت شغلی و تامین معیشت و تشکل یابی سه نکته مهم در امور کارگری است.

مشکلات اقتصادی در ابتدا امنیت شغلی کارگران را از بین خواهد برد و بعد برای آنها مشکلات معیشتی ایجاد خواهد کرد و به همین دلیل امکان تشکل یابی و فعالیت های صنفی را کاهش می دهد و تنگناها و تردیدها و عدم امنیت اجازه دنبال کردن خواسته های صنفی توسط کارگران را کاهش می دهد و به همین شکل بحران در بحران برای کارگران بوجود می آید.

 امیدوارم هم دولت و هم تشکل های صنفی و مجلس به فکر پر کردن خلا های موجود در قانون باشند تا جامعه از بحران اقتصادی به سمت یک بحران اجتماعی نرود.

false
true
true
true

شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید

√ کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
√ آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد


false